Το διάσημο έργο ” Το καπλάνι της βιτρίνας”,
το πρωτόλειο έργο της Άλκης Ζέη ανέβηκε φέτος το φθινόπωρο από το θεσσαλικό θέατρο για να τιμηθεί το λογοτεχνικό έτος Άλκη Ζέη και τα εκατό χρόνια από τη γέννησή της .
Συγκλονιστικό βιβλίο , ήταν το συγκινητικό ντεμπούτο της ιέρειας της παιδικής λογοτεχνίας.Μεταφρασμένο σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, ήρθε τον Οκτώβρη και το Νοέμβρη εδώ στο σανίδι της θεσσαλικής πραγματικότητας για να μαγέψει κριτικούς και κοινό και μαθητές.
Το καπλάνι, ο βαλσαμωμένος τίγρης στο σαλόνι των δυο μικρών αδερφών-Μέλισσα και Μυρτώ – είναι η χαρά κ η δύναμη και η μασκότ τους με την καθοδήγηση του Νίκου , του φοιτητή συγγενή τους , τον οποίο θαυμάζουν απεριόριστα τα παιδιά.
Είναι το εύρημα της συγγραφέως , ο τίγρης με το ένα γαλάζιο ( το καλό) και το άλλο μαύρο μάτι ( το κακό) .Είναι η δύναμη του καλού όμως τελικά,
όπου ακουμπάνε τα παιδιά κι αφουγκράζονται τη λύση στα μυστικά τους και στις αγωνίες τους λίγο πριν και λίγο μετά την κήρυξη της δικτατορίας του Μεταξά στα 1936 .
Έργο που μιλά για την ανδρεία, την αντίσταση, τους αρχαίους ελληνικούς μύθους, την ελευθερία, τη δικαίωση της δημοκρατίας.
Κι όλα αυτά μέσα από την ανεμελιά της καλοκαιρινής ζωής των δυο κοριτσιών στο χωριό Λαμαγάρι της Σάμου .
Διάλογοι χαράς, ονείρου, λύπης ,ευαισθησίας . Η φιλία τους αξιοθαύμαστη. Ο θαυμασμός στον Νίκο, τον ευαίσθητο ξάδερφο,τον φοιτητή που θα πήγαινε να πολεμήσει στην Ισπανία για την δημοκρατία.
Ο σεβασμός
στον σπουδαίο παππού ,το δημοκράτη, τον αρχαιομαθή και ευφυή. !!!!.
Η ευαισθητοποίηση για την αληθινή φιλία σε αντιδιαστολή με την προδοσία .
Η ανοχή σε όλα τα μέλη της παρέας, ακόμη και στην κουτή , την αντιπαθητική Πιπίτσα .
Η σκηνοθεσία πετούσε !!! Γεμάτη ευρήματα ευφυΐα, μπρίο. Με τη συμβολή της τεχνολογίας ,ήταν συγκινητική η προσπάθεια απόδοσης ενός έργου τόσο άρτιου καλλιτεχνικά και τόσο απαιτητικού ως προς τα χρονικά του επίπεδα και τις αφηγηματικές του τεχνικές.
Με την συνεχή αναδρομή στο παρελθόν ή την προβολή στο μέλλον η παράσταση μάγεψε.
Εξαιρετικοί όλοι οι νεαροί ηθοποιοί, κεφάτοι ταλαντούχοι.
Οι μαθητές του Γυμνασίου μας, ξέχασαν για λίγο τα προβλήματα των πλημμυρών, στα σπίτια ,στα χωριά τους και ταξίδεψαν σ’ ένα κόσμο μαγικό. Ταλέντου.
Πανηγύρισαν, ενθουσιάστηκαν.
Ευχαριστούμε Άλκη Ζέη!!!
Ευχαριστούμε το θεσσαλικό θέατρο της Λάρισας μας,το “θέατρο Κώστας Τσιάνος” !!
Τους συντελεστές όλους που μας δώσανε τον καλύτερο εαυτό τους για μια τέτοια “παιδική”, εφηβική, αιώνια νέα παράσταση.
Ένας κι ένας.
Mαρία Καραμπάτσα