Η 27η Ιανουαρίου είναι η Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος, επειδή κατά την ημέρα αυτή το 1945 τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το Άουσβιτς-Μπιρκενάου, το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης του ναζιστικού καθεστώτος.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του σχολείου, επιλέχθηκε να γίνει η προβολή ενός φιλμ που παρουσιάζει την ιστορία του Ολοκαυτώματος. Το φιλμ υπάρχει στον ιστοτόπο του Μουσείου Μνήμης Ολοκαυτώματος των ΗΠΑ. Οι μαθητές και μαθήτριες της Α’ Λυκείου ανέλαβαν την προσπάθεια υποτιτλισμού του φιλμ στα ελληνικά και τους ευχαριστούμε για αυτό. Το υποτιτλισμένο φιλμ μπορεί κανείς να το βρει και να το παρακολουθήσει εδώ. Κατά τη διάρκεια, αλλά και αμέσως μετά την προβολή του φιλμ οι μαθητές και μαθήτριες θα καταγράφουν τις απαντήσεις-σκέψεις τους σε ένα φύλλο εργασίας με ερωτήσεις για τα όσα εξιστορούνται.
Λίγα λόγια για το φιλμ.
Η ιστορία ξεκινά κοιτώντας πίσω στις τεράστιες αλλαγές από το 1918 έως το 1933 που δημιούργησαν το πολιτικό κλίμα για τη γέννηση και την άνοδο του Ναζιστικού Κόμματος στη Γερμανία. Ερευνά τη βάση υποστήριξης του κόμματος μεταξύ των απλών Γερμανών πολιτών, του στρατιωτικού, πολιτικού και του επιχειρηματικού κατεστημένου πριν και μετά την ανακήρυξη του Χίτλερ ως Καγκελάριου τον Ιανουάριο του 1933.
Μετά το 1933, η ηγεσία των Ναζί χρησιμοποίησε βία και εκφοβισμό, προπαγάνδα, νόμους και διατάγματα και πολιτικές τακτικές ώστε γρήγορα να διαλύσει και τα τελευταία απομεινάρια δημοκρατίας. Έχοντας εγκαθιδρύσει δικτατορία, η ηγεσία άρχισε να υλοποιεί τους ιδεολογικούς της σκοπούς. Σε αυτούς περιλαμβάνονταν ο εξαγνισμός και η ενδυνάμωση της “ανώτερης” Γερμανικής “φυλής” και η επιστροφή της Γερμανίας ως μεγάλης παγκόσμιας δύναμης μέσω της ανάκαμψης της οικονομίας και την ανασύσταση του στρατού.
Οι Εβραίοι, που στην ναζιστική ιδεολογία θεωρούνταν μια ξεχωριστή και επικίνδυνη “φυλή”, εξελίχθηκαν από Γερμανοί πολίτες με ίσα δικαιώματα σε απόκληρους. Πιέζονταν να μεταναστεύσουν και αποκλείονταν από την φυλετικά οργανωμένη “κοινότητα των ανθρώπων” που έδινε σε πολλούς Γερμανούς, κυρίως νέους, το αίσθημα του ανήκειν. Άλλες ομάδες που αποκλείστηκαν είναι οι Ρομά, άτομα με αναπηρίες, ομοφυλόφιλοι, Μάρτυρες του Ιεχωβά και πολιτικοί αντίπαλοι.
Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου, που άρχισε το 1939, οι Γερμανοί κατακτητές και οι σύμμαχοί τους εξαφάνισαν τους Εβραίους που ζούσαν στις χώρες της Γερμανοκρατούμενης Ευρώπης. Η Γερμανική εισβολή στη Σοβιετική Ένωση το καλοκαίρι του 1941, που οραματίστηκε από την ηγεσία των Ναζί και το Γερμανικό στρατό ως ένας “πόλεμος αφανισμού”, ήταν το καίριο σημείο στο δρόμο προς τη γενοκτονία των Εβραίων της Ευρώπης. Η δολοφονία 6 εκατομμυρίων Εβραίων ανδρών, γυναικών και παιδιών απαίτησε την ενεργή συμμετοχή ή συναίνεση αμέτρητων Γερμανών και Ευρωπαίων από όλα τα επαγγέλματα και τις κοινωνικές τάξεις.
